Goed omgaan met je CCC: tips en analyse van het parcours

CCC course UTMB

De CCC® is een van de belangrijkste races van de UTMB® Mont-Blanc. Het parcours volgt een groot deel van de tweede helft van de UTMB®, maar met specifieke kenmerken. Als je ooit van plan bent om de UTMB® te lopen, is de CCC een race die op je agenda moet staan. Met een afstand van 100 kilometer en 6000 meter positief hoogteverschil, begint de race in Courmayeur – Champex – Chamonix, gelegen in het centrum van Courmayeur in Italië. Ontdek onze tips om je CCC® goed aan te pakken.

De CCC: Een lange en moeilijke eerste beklimming vanuit Courmayeur

Het parcours van de UTMB® gaat door Courmayeur en de Bertone-hut. Ondanks dat de CCC® begint in Courmayeur, gaat het parcours niet direct naar Bertone.

Het vertrek uit Courmayeur (ongeveer 1200m hoogte) zorgt voor een unieke sfeer in het dorp Courmayeur, op de tonen van de muziek van Vangelis “Conquest of Paradise”. Een eerste passage van ongeveer 1 km door het centrum van Courmayeur stelt je in staat om op een vlak stuk te beginnen, voordat je langzaam de helling ziet stijgen. Het parcours is aanvankelijk breed. Zelfs wanneer de eerste paden worden bereikt, blijft het parcours breed, over een 4×4 weg.

De UTMB® stijgt naar de Bertone-hut aan de linkerkant op km 3, terwijl de CCC® verdergaat over de 4×4 weg tot km 4,5 bij het gehucht Tsapy. Je moet gebruik maken van de eerste 4,5 km om in je ritme te komen. Want het smalle pad begint net na dit gehucht. Het zal daarna erg moeilijk zijn om in het smalle pad in te halen tot aan de Tête de la Tronche op km 9.

Als we zeggen om in je ritme te komen, betekent dat niet te snel, maar ook niet te langzaam… Inderdaad, het is 1000m positief hoogteverschil in 4,5 km, zoals een VK, met een kleine pauze halverwege. Dus het is belangrijk om niet te langzaam te beginnen om vast te zitten achter een te langzaam groepje, maar ook niet te snel te vertrekken, want naast het hinderen van de lopers achter je, is er het risico om te snel te vertrekken en te veel te geven terwijl er nog meer dan 90 km te gaan is…

Het sleutelwoord is voorzichtigheid tijdens deze beklimming naar de Tête de la Tronche (2584m hoogte)! Als je wandelstokken bij je hebt, zullen ze vanaf het begin van het smalle pad van pas komen. Bescherm je dijen zo veel mogelijk.

parcours CCC

De CCC: de omschakeling van de Tête de la Tronche naar Val Ferret

Eenmaal bovenop de eindeloze Tête de la Tronche, is het tijd om over te hellen naar de Bertone-hut. Op dat moment kun je weer beginnen te rennen op een gematigd tempo. De Bertone-hut ligt op km 13 van de CCC. Als het weer helder is, neem dan de tijd om te genieten van het majestueuze Mont-Blanc dat voor je oprijst, samen met de Grandes Jorasses!

Vervolgens volgen er 12 km langs het Mont-Blanc, als een achtbaan, met een voortdurende opeenvolging van kleine heuvels, meestal beloopbaar. Probeer zo ontspannen mogelijk te blijven, en oefen niet te veel druk uit op dit deel. Een korte maar behoorlijk steile afdaling naar Arnouvaz begint op km 25.

De doorgang bij de Grand Col Ferret

Je bent aan het einde gekomen van de Val Ferret, althans in zijn laagste deel. Je moet je voorbereiden om vaarwel te zeggen tegen Italië, en ongeveer 750m te klimmen om bij de Grand Col Ferret (2537m hoogte) te geraken. Vaak winderig, zal het door iedereen anders worden ervaren. Als je tot nu toe voorzichtig bent geweest, is het behoorlijk steil maar regelmatig, en gaat het veel sneller voorbij dan de Tête de la Tronche! Als je al te intensief bent geweest, kan het al behoorlijk trekken in de dijen.

Je bereikt de grens tussen Italië en Zwitserland. En op minder dan 5 km hemelsbreed van de Mont Dolent, de grens tussen Frankrijk, Italië en Zwitserland.

Welkom in Zwitserland

Zwitserland heet je welkom! Met zijn dorpen die je verderop zult tegenkomen, maar ook door je een eerste golvende en bijna 20 km lange afdaling aan te bieden! Wees echter voorzichtig, het kan een valstrik zijn 😉 Vaak hebben we de neiging om hard te gaan in de afdaling richting La Fouly. Sommige lopers zeggen dat je vanaf daar wat gas kunt geven.

Naar mijn mening is dat een fout. Je moet nog steeds je dijen ontzien. Blijf in je aerobe zone of net erboven. Omdat de afdaling lang is. Veel lopers geven te veel en moeten langere tijd wandelen om te herstellen na La Fouly, terwijl het deel van La Fouly tot aan de voet van de klim naar Champex Lac over het algemeen goed beloopbaar is als je geen stommiteiten hebt begaan. De paar seconden die aan het begin van de afdaling richting La Fouly worden gewonnen, kosten vervolgens enkele minuten om op het vlakke stuk te wandelen.

La Fouly is een typisch dorp, met een mooie verzorgingspost en zeer vriendelijke vrijwilligers. De paden langs de rivier Dranse zijn erg aangenaam en bieden schaduw onder de bomen. De klim naar Champex Lac nadert.

De klim naar Champex Lac

De klim naar Champex Lac is steil maar vrij kort (ongeveer 400D+). Het zal je dijen laten branden na een lange vlakke sectie. Dan moet je je paslengte verkorten en je stokken gebruiken voor het tempo. Boven aan de klim kom je aan bij het prachtige Lac de Champex

De eerste lopers zijn al in de vroege namiddag gepasseerd, maar voor veel lopers gebeurt de klim ’s nachts. In Champex, op km53, is er een verzorgingspost beschikbaar. Men zegt vaak dat de CCC nu pas echt begint! Ook al zijn je dijen natuurlijk niet meer helemaal fris.

Aarzel niet om even te rusten om met een goede start te vertrekken. Je hebt nog ongeveer een opeenvolging van 3 beklimmingen – afdalingen van 700 tot 800m hoogte: Bovine, Catogne en Tête au Vent.

Het aaneengesloten circuit van Bovine, Catogne en Tête au Vent

Vanaf Champex, langs het meer is het plat, en het stuk tot aan de voet van de klim naar Bovine is over het algemeen vlak.

Klim naar Bovine

Vanaf nu moet je het doen met vermoeide benen en niet te veel vragen stellen. De klim naar Bovine kent een lichte helling voordat het steil omhoog gaat maar gelukkig niet al te lang. De afdaling naar Trient is behoorlijk technisch, dus let goed op de wortels als je ’s nachts loopt. Je zult blij zijn dat je hebt geoefend op afdalingen tijdens je training!

Klim naar Catogne

Trient heeft nog een verzorgingspost, een klein Zwitsers dorpje bekend om zijn roze kerk. We zijn op km70 en de volgende klim is weer erg steil. Gelukkig wordt de helling aan het einde geleidelijker en wanneer je overgaat naar Catogne, maakt de afdaling naar Vallorcine het mogelijk om redelijk snel te gaan, met eerst een smal pad, een breder pad naar de skiliften en een meer technische afdaling in het bos voordat je aankomt in Vallorcine.

Vallorcine is de laatste “complete” verzorgingspost. Er is nog iets minder dan 20 km te gaan, en als je je goed voelt, weet je dat je het zult halen. Als je het moeilijk hebt, moet je voorzichtig weer vertrekken met iets meer dan 3 km vals plat omhoog tot aan de Col des Montets.

De klim naar Tête au Vent – Flégère

Bij de Col des Montets zie je de muur die zich voor de laatste klim omhoog strekt! Als je daar ’s nachts bent (over het algemeen voor lopers tussen de 50e en 1000e plaats), heeft het bijna een poëtisch karakter. Je ziet de lichtjes van lopers met hoofdlampen boven je ronddwalen. Deze klim bestaat uit rotsblokken, min of meer in de vorm van trappen.

De klim naar Tête au Vent is legendarisch voor de lopers van de CCC en de UTMB. Degenen die ’s nachts doorbrengen hebben het nog zwaarder, want bij aankomst bij Tête au Vent blijft het pad zeer technisch tot aan de Flégère, met veel stenen. De lopers bij de top 50 en die in de tweede helft van het klassement genieten van een spectaculair uitzicht op de hele Mont-Blanc-keten!

De finish van de CCC in Chamonix

Eenmaal bij de Flégère, met een lichte bevoorradingspost, voornamelijk vloeibaar, ben je er bijna! De afdaling naar Chamonix doe je met de energie die je nog over hebt. Als je uitgeput bent of pijn voelt, beheer jezelf dan zo goed mogelijk. Als je je goed voelt, kun je al je laatste krachten in de strijd gooien tijdens deze afdaling! Deze heeft veel haarspeldbochten maar is behoorlijk goed beloopbaar!

Als je de Arve oversteekt, hoef je alleen nog maar te genieten van de laatste kilometer door de straten van Chamonix. Misschien zie je de finishboog al voor je… De toejuichingen op straat. We laten je de aankomstsfeer ontdekken en de emotie voelen bij het oversteken van de finishlijn 😉