Bij trailrunning is het begrijpen van de cumulatieve hoogte net zo cruciaal als het kennen van de afstand. De cumulatieve hoogte heeft een grote invloed op de moeilijkheidsgraad van een trail, waardoor het essentieel is om te leren hoe je verschillende soorten hoogte kunt berekenen. Dit artikel zal je door het proces leiden en verhelderen waarom cumulatieve hoogte wordt beschouwd als de meest gebruikte meting in trailrunning, waardoor je de trail kunt kiezen die het beste bij jouw voorkeuren past 😉 Dus, hoe berekenen we positieve hoogtewinst bij trailrunning?
Wat is positieve hoogtewinst en hoe bereken je het?
Hoogtewinst duidt op het hoogteverschil tussen het start- en eindpunt van je race. Als de race bijvoorbeeld begint op 100m boven zeeniveau en eindigt op 600m, zou de positieve hoogtewinst 500m zijn (600 – 100 = 500).
Opmerkelijk is dat sommige races, zoals de UTMB (Ultra Trail du Mont-Blanc), een hoogtewinst van nul hebben omdat de start en finish op dezelfde locatie plaatsvinden 😉 Daarom wordt cumulatieve hoogte een zinvollere maatstaf voor het beoordelen van de moeilijkheidsgraad van een trail.
Berekening van cumulatieve hoogtewinst, D+ en D-:
Tijdens een race verzamelen organisatoren de hoogte die tijdens stijgingen en dalingen wordt gewonnen en verloren, resulterend in de cumulatieve hoogtewinst. Stel je een race voor met een stijging van 200m gevolgd door een daling van 300m, en vervolgens een andere stijging van 600m met een daling van 100m. De cumulatieve hoogtewinst zou 1200m zijn. De bekende 6000D in La Plagne maakt gebruik van deze berekening. Het wordt ook vaak gebruikt tijdens wandelingen.
Als we alleen naar stijgingen kijken, verwijzen we naar de cumulatieve positieve hoogtewinst: de bekende D+. In ons voorbeeld is de cumulatieve positieve hoogtewinst 800m. D+ is wijdverbreid in de trailrunninggemeenschap, met bekende races zoals de UTMB die een D+ van 10.000m hebben.
Bovendien is de cumulatieve negatieve hoogte (D-) een waardevolle indicator die de impact van afdalingen op de algehele moeilijkheidsgraad van een trail aangeeft.
Is D+ de belangrijkste indicator van trailmoeilijkheid?
Bij trailrunning wordt de moeilijkheidsgraad beïnvloed door zowel de afstand als de positieve cumulatieve hoogte. Zo zou bijvoorbeeld een race van 20 km met een D+ van 1000m uitdagender zijn dan een trail van dezelfde afstand met een D+ van 500m. Organisaties zoals ITRA gebruiken het concept van “platte afstand”, waarbij kilometers en D+ worden opgenomen in hectometers (100m). Deze meting is echter theoretisch en nauwkeurige berekeningen van equivalente platte snelheid (Grade Adjusted Pace) houden rekening met technische aspecten en hellingpercentages met behulp van andere coëfficiënten.
Kies de juiste trail: kies een trail die past bij jouw capaciteiten en ervaring. Voordat je je inschrijft, bekijk je het parcours grondig om ervoor te zorgen dat het past bij jouw voorkeuren en vaardigheidsniveau.
Hoe berekenen GPS- en barometrische horloges positieve hoogtewinst?
Volgens een onderzoek uitgevoerd door Sportlab geeft 44% van de hardlopers de voorkeur aan het gebruik van een verbonden horloge. Deze geavanceerde uurwerken berekenen niet alleen afstand, tijd en tempo, maar houden ook de positieve en negatieve hoogtes bij. Als het gaat om het meten van hoogteverschillen, domineren twee soorten horloges de markt: GPS-horloges en barometrische horloges. Opmerkelijk is dat sommige horloges nu beide technologieën integreren voor nog nauwkeurigere gegevens.
Elke GPS-horloge maakt gebruik van signalen van minimaal drie satellieten. Om nauwkeurige gegevens te garanderen, is het essentieel om te wachten op synchronisatie tussen het horloge en deze satellieten voordat je aan je sessie begint.
Optimale ontvangst verkrijgen kan echter uitdagend zijn, vooral in dichtbegroeide gebieden of bergachtig terrein. De storing tussen satellieten in dergelijke omgevingen leidt vaak tot onregelmatigheden in je GPS-traject. Zoals hieronder geïllustreerd met het GPS-traject dat lijkt op dat van een zwemtocht, kunnen deze onderbrekingen onverwacht optreden (zoals te zien is in de afbeelding: GPS-traject van een zwemtocht… We zullen elkaar ontmoeten op het eiland).
Barometrische horloges zijn uitgerust met sensoren die variaties in atmosferische druk meten, waardoor nauwkeurige berekeningen van hoogteveranderingen en hoogtewinst mogelijk zijn. In vergelijking met GPS-horloges hebben ze een superieure nauwkeurigheid; hun prestaties worden echter beïnvloed door externe factoren, met name veranderingen in weersomstandigheden.
De correlatie tussen atmosferische druk, hoogte en weersomstandigheden is onmiskenbaar. Bij stabiel weer kunnen barometrische horloges zeer nauwkeurige hoogtemetingen leveren. Om de precisie te verbeteren, nemen sommige horloges een dubbele aanpak, waarbij zowel GPS- als barometrische technologieën worden gecombineerd.
Een derde alternatief, gebruikt door platforms zoals Strava, omvat het gebruik van het GPS-traject en het overlayen op gedetailleerde kaartmodellen zoals IGN. Hierdoor kan hoogtevariaties opnieuw worden gekalibreerd op basis van het traject, waardoor een extra laag nauwkeurigheid ontstaat.